Rozdział 1: Zakazany owoc

Wiesz,że nie powinniśmy być przyjaciółmi. Jesteśmy z odmiennych ras.

To nie ma znaczenia. Nikt przecież nie musi o tym wiedzieć. Zresztą w Argon City bywali tez tacy, co wiązali się bardziej z przeciwną frakcją.

I co się stało?

Spotkała ich derezacja.

O kurczę. Czyli nie mogą nas złapać, bo...

Zabije nas nasza własna rodzina

Rozdział 1: Zakazany owoc

Patrzyliśmy na widok  oświetlonego miasta z naszego ulubionego wieżowca. Po drogach jeździło wiele światłocyklów, ale warsztat, gdzie zwykle pracuję był zamknięty. Tron nie wiedział o moich spotkaniach z Paige i jedynym wyjaśnieniem o spóźnieniu na trening były wymówki o przedłużeniu pracy. Może Tron był bez frakcyjny, ale nie cierpi Paige. Po tym, jak musiałem z nią walczyć jako renegat , kazał mi nie zbliżać się do niej.

- To bestialstwo!  Jak własna frakcja może to zrobić dla systemu Clu?- zacząłem czuć lekkie podirytowanie

-Jakoś może, by sami nie zostali zderezowani przez nie wypełnianie obowiązków. Uważam, ze to głupi podział, ale co poradzić, Beck? Taki system- popatrzyła na mnie, bym nieco złagodniał

Opuściły mnie nerwy, ale nie chciałem tej sprawy zostawić. Chciałem coś z tym zrobić i jako renegat mogę zmienić Sieć.

-Zrobię coś z tym. Nie boję się, Clu. Nie zderezuje mnie tak łatwo i szybko obalę jego rządy- zaśmiałem się lekko ,wyzwalając uśmiech

Nagle chwyciła mnie za ręce, a w jej oczach widziałem łzy, które powstrzymywała.

-Beck, ja nie chcę cię stracić. Daj działać Tronowi. Już raz zbawił Sieć, więc niech zrobi to ponownie

-Na razie to go zastępuję. Będzie dobrze i proszę cię, nie płacz- przytuliłem ją

Po chwili znów staliśmy dalej nieco od siebie. To tylko przyjaźń, Beck. Nic więcej.

Nie mogę w to uwierzyć. Beck był kiedyś moim wrogiem, a teraz tak nagle stoimy po tej samej stronie? Nie wiedziałam , że tak się stanie. I jeszcze, jak mnie przytulił. To nie był gest przyjacielski. Czułam coś więcej. O nie, tylko nie to.

-Powiedz mi, Beck. Kim dla ciebie jestem teraz? Przyjacielem czy wrogiem?- popatrzyłam mu w twarz, czekając na słowa z jego ust

-Przyjacielem, ale kiedyś bym o tym nie pomyślał. Jak mam sobie przypomnieć ile razy latałaś za mną krzycząc" Zderezuję cię, renegacie!" To aż chce mi się śmiać- wybuchnął śmiechem, tak mocno, że płakał

-Pamiętam. Nie przypominaj mi o tym- szturchnęłam go w ramię

Czasem trzeba się pośmiać, by zapomnieć o całym źle na świecie. Chociaż rzeczywistość potrafi dokopać.

-Musze już wracać. Do zobaczenia- pomachałam na pożegnanie, skacząc z budynku

-Paige!- krzyknął, ale zorientował się, że jechałam na światłocyklu po moście

Potem nie krzyczał i widziałam, jak machał. Wróciłam do domu.

 Wróciłem do bazy Trona, gdzie czekał na mnie kolejny trening. Eh życie renegata bywa trudne, ale tak to już jest. I znowu był na mnie zły. Za każdym razem mówi mi tą samą śpiewkę.

-Spóźniłeś się. Beck. Dwie godziny! Co tak długo?

-Po prostu dodatkowa robota w warsztacie- podrapałem się w głowie

Znowu kłamstwo. Nie może znać prawdy.

-Znowu? To już szósty raz w tym tygodniu. Dobra, trening czas zacząć i forów ci nie dam.

Z podłogi wyłoniły się sylwetki wirtualnych strażników z dyskami w ręku. Było ich trzech i okrążyli mnie. Co chwilę rzucali dyskiem ofensywnie w moją stronę , a ja próbowałem unikać ataków, wykorzystując elementy zasadzki.  Podszedłem do jednego od tyłu, uderzając rękami po głowie. Jednak chwycił mnie za nadgarstek i szybko przewrócił, wbijając dysk w moje ciało. Byłem rozkojarzony. Stałem i ciągle myślami byłem daleko. Nie potrafię przestać myśleć o Paige. To dziwne?

-Koniec treningu. Wracaj do domu- wyłączył symulator

-Eee...możesz powtórzyć?- potrząsłem głową

-Trening skończony. Widzimy się jutro

Dość szybko minęła sesja treningowa w jaskini. Wsiadłem na światlocykl i pojechałem do domu. Nadal myślałem o Paige. Co się ze mną dzieje?




Ok. To witam was na nowym blogu, Jak widzicie jest to zupełnie odmienna historia, ale styl pisania jest podobny do Unprotected. Mam nadzieję, ze wam sie spodoba ta historia i każde pytanie lub wątpliwości piszcie w komentarzu Wiecie, jak zależy mi na opinii, co o tym uważacie. Bez tego nic nie będzie a jak macie własne pomysły na fabułę to podzielcie się nią ze mną. Już mówię, ze nie jest dopracowana i każdy pomysł wezmę pod uwagę.